ارز چیست؟
ارز به معنای نشانه ای است که در بستر جامعه جریان دارد و معامله را ساده می کند.
این نشانه می تواند یک کالا یک نشانه چاپ شده بر روی کاغذ مانند اسکناس یا یک نشانه ممهور بروی فلز مانند سکه، یا صرفا یک نشانه دیجیتال و اسمی باشد.
ارز اصلی ترین وسیله مبادله در دنیای مدرن است که مدت ها پیش جایگزین مبادله کالا به عنوان وسیله ای برای تجارت کالاها و خدمات شده است.
ارز به دوشکل عرفی یا خصوصی و حساب بدهی یا دولتی میتواند در هر جامعه ای رواج داشته باشد.
مقیاس پذیری در برابر کالاها یا به زبان ساده تر قابل شمارش بودن و پذیرش یا باور اجتماعی مهمترین عوامل رواج یک ارز هستند.
در قرن بیست و یکم، شکل جدیدی از ارز وارد فرهنگ لغات شده است، پول مجازی. ارزهای مجازی مانند بیت کوین وجود فیزیکی یا پشتوانه دولتی ندارند و به صورت الکترونیکی معامله و ذخیره می شوند.
ریشه های تاریخی
درباره ریشه های دقیق تاریخی ارز ابهام زیادی وجود دارد.
شواهد باستانشناختی ظهور ارز به مثابه وسیله ای برای تسویه بدهی ها را در اقتصاد کاخی بین النهرین نشان می دهند.
این در حالی است که تحقیقات مردمشناختی نشان میدهد ارز در جوامع ابتدایی به اشکال مختلف دیده میشود.
هر دو نوع ارز یعنی ارز به مثابه تسویه بدهی و بازتوزیع اقتدار سیاسی بیشتر و به مثابه وسیله ای برای مبادله کمتر در تحقیقات مردمشناسان دیده می شود.
نظریه اقتصاد کاخی
منشأ بدهیهای پولی و ابزار پرداخت مبتنی بر شیوههای حسابداری است که توسط معابد و کاخهای سومری ابداع شده است.
3000 سال قبل از میلاد برای مدیریت یک اقتصاد عمدتاً کشاورزی که به تجارت خارجی برای به دست آوردن فلز، سنگ و سایر مواد غیر قابل دسترس داخلی نیاز داشت.
این مؤسسات بزرگ کارکنانی از بافندگان و سایر پرسنل صنایع دستی را استخدام میکردند که از محصولاتی که در زمینهای کاخ یا معبد رشد میکردند یا کشاورزانی که به این مؤسسات کرایه یا هزینه پرداخت میکردند تغذیه میشدند و پشم را از گلههای معبد و قصر که توسط کارآفرینان یا کارآفرینان مدیریت میشد تأمین میکردندکه متعلق به خارج از این مؤسسات بود
ایجاد زیرساختهای عمومی مستلزم تغذیه و تامین غذا، ابزار و آبجو برای کارگران و صنعتگران و همچنین تهیه جشنوارههای جشن بود.
به منظور محاسبه بودجه برای برنامهریزی آینده و محاسبه مازاد یا کمبودها، این جریانها باید اندازهگیری میشد و حسابهایی برای مدیریت 46 زمین زراعی و گله، فروش آبجو، پخت نان، و تولید صنایع دستی به کاخ ارائه میشد.
انتقادها
برخلاف دانه و نقره که به عنوان دو معیار ارزش برای ارزیابی تولید و توزیع بینالنهرین عمل میکردند، هیچ مخرج مشترک پولی در حسابداری یافت نمیشود.
1400-1200 قبل از میلاد فهرستهای ادای احترام و تحویل از مراکز و کارگاههای کشاورزی «در نوع» بود، بدون هیچ نشانهای از پول بهعنوان معیار ارزش یا ابزار کلی پرداخت.
پول و قیمت
در پایان هزاره سوم، مؤسسات بزرگ ارزش تجارت خارجی و سایر شرکتهای کاخ را بر حسب نقره، که به عنوان «پول جهان» ظاهر شد، بیان میکردند.
طلا در زمینههای عمومی کمتر مورد استفاده قرار گرفت، مانند سرمایهگذاری در سرمایهگذاریهای تجاری خارجی آشور پس از ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد.
قیمت آن نسبت به نقره از شهری به شهر دیگر و از دوره ای به دوره دیگر متفاوت بود.
اما هر تلاشی برای پیوند دادن تغییرات قیمت به تغییرات عرضه پول تا آنجا که به عصر برنز بینالنهرین مربوط میشود، نابهنگام خواهد بود.
دلیلش این است که «پول» به سادگی شکل کالاهایی را به خود گرفت که برای پرداخت به معابد و کاخ ها قابل قبول است.
با قیمت های تضمینی این مؤسسات بزرگ با پذیرش پرداخت مالیات و هزینه به گندم، پشم و سایر محصولات کلیدی ارزش پولی می بخشیدند.
پول و حاکمیت
قدمت انحصار ضرب سکه در ایران بر مبنای شواهد تاریخی و باستان شناختی به دوران داریوش بزرگ باز می گردد.
در این دوره شاهنشاهی هخامنشی اقدام به تعریف پول رایج کرد. سکه های طلا با عیار و وزن مشخص به نام دریک برای تسهیل تجارت در امپراتوری گسترده هخامنشی ضرب می شد.
سنگین ترین مجازات ها (نشاندن مجرم بر روی نیزه ) در انتظار کسانی بود که سکه های تقلبی دریک ضرب می کردند.
شواهد سکه شناسی نشان میدهد که دارابگرد در استان فارس کنونی از گذشته های دور تا مدتی پس از اسلام مرکز ضرب سکه های رسمی بوده است.
گاهی در کنار پول و سکه های رسمی سکه های دیگری نیز بین تاجران در گردش بوده است.
در زمان هخامنشیان نوع دیگری از پول به شکل لوح های گلی و ممهور به مهر مقامات شاهنشاهی در گردش بود که برای پرداخت دستمزد کارگران شاهی استفاده می شده است.
طبق سنت حقوقی رم، قدرت حاکم بر نظام پولی در ابتدا با حق ضرب سکه (ius cudendae monetae) مشخص شد.
قاعده ای که به طور مداوم در سیستم های حقوقی غربی به رسمیت شناخته شده بود این بود که ضرب سکه در انحصار حاکمیت است.
این قاعده در نسخه ای از امپراتور روم کنستانتین به تاریخ 326 قابل ردیابی است و در کدکس ژوستینیانوس بازتولید شده است:
اگر کسی از طریق ریخته گری تقلبی (falsa fusione) سکه ضرب کند، دستور می دهیم که تمام دارایی او به خزانه ما سپرده شود.
زیرا ما آرزو می کنیم که ضرب سکه فقط در ضرابخانه های ما انجام شود… هرکسی که بتواند کشف کند که جعل سکه است یا توسط کسی افشا شود، باید فوراً و با تمام تأخیر، به دادگاه تحویل داده شود.
شعله های آتش سوزان (زنده سوزانده شود). (Justinian, Frier (ed) 2016, C.9.24.2)
دو باور در باره پول
ریشه کلمه سکه شناسی (مطالعه یا جمع آوری سکه ها) nomos، «قانون» یا «عرف» است.
ارسطو نوشت (اخلاق، 1133) که پول «نومیسما (پول معمولی) نامیده می شود، زیرا طبیعتاً وجود ندارد، بلکه نوموس است.
این “با توافق پذیرفته شده است (به همین دلیل است که آن را نومیسما، ارز عرفی می نامند.”
اولویت دولت در تامین پول همیشه در درجه اول قانونی و مالی بوده است.
پیامد سیاست این «نظریه دولت» برای دوران مدرن این است که دولتها مجبور نیستند از بانکهای خصوصی و دارندگان اوراق قرضه زمانی که کسری دارند، وام بگیرند.
آنها میتوانند از هزینههای خود با پول واقعی درآمدزایی کنند – و همانطور که ارسطو اضافه کرد، «این در اختیار ماست که ارزش پول را تغییر دهیم و آن را بیفایده کنیم»، صرف نظر از ارزش مصرف واقعی آن. (همچنین رجوع کنید به Aristotle, Pol. 1257b10-12.)
تئوری دولتی پول گئورگ فردریش ناپ (1924 [1905]) توضیح می دهد که چگونه پول به واسطه نقش مالی آن ارزش داده می شود: تمایل دولت به پذیرش آن در پرداخت مالیات.
اینس (1913، 1914) با توصیف منشأ پول در پرداخت بدهی ها، بعد مهمی را اضافه کرد.
این پول را به فرآیند اعتباری مرتبط میکرد، نه به کالایی به این شکل. (Wray 2004 تاریخ نگاری پول اولیه را مرور می کند و مقالات اینس را تجدید چاپ می کند.) کارل پولانی (1944؛ پولانی و همکاران 1957) یک مدرسه را رهبری کرد. با تأکید بر این که اقتصادهای «بازتوزیعی» با معادلهای قیمتی ادارهشده بر قیمتهای مبادلهای بازار بر اساس عرضه و تقاضا اولویت دارند (هادسون 2018).
رنگر (1979، 1984) ویژگی اداری اقتصادهای قصری بین النهرین را تشریح کرد.
این گونههای نظریه دولتی پول (که چارتالیسم نیز نامیده میشود) نقش سودجویی شخصی و صرفاً تجاری را بازی میکردند که بر اکثر دیدگاههای قبلی درباره منشأ پول تسلط داشت.
نظریه فطری بودن مبادله
کارل منگر (1892 [1871]) با تشریح آنچه آدام اسمیت به عنوان غریزه افراد برای « مبادله» توصیف کرد، نسخه کلاسیک نظریه کالا را در مورد چگونگی پیدایش پول بدون اشاره به پرداخت مالیات یا سایر بدهی ها به مردم ارائه کرد.
بر مبنای فرض او پول حاصل مبادله ای بین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان فردی است.
بر اساس این دیدگاه، ترجیح فلز به دلیل توانایی آن در انجام سه کارکرد اصلی، به عنوان مطلوب ترین رسانه برای چنین تجارتی پدیدار شد:
1. ذخیره فشرده و یکنواخت ارزش، که در آن قدرت خرید صرفه جویی شود، ارزش (پس انداز) در یک فضای نسبتاً کوچک فشرده شود و خراب نشود (بر خلاف غلات).
2. وسیله پرداخت مناسب، قابل تقسیم به واحدهای وزن کسری استاندارد (با فرض اینکه درجه خلوص یا آلیاژ آنها تأیید شده باشد).
3. معیار ارزش. به دلیل کارکردهای فوق، نقره و طلا به طور گسترده ای کالاهای قابل قبولی بوده اند که برای اندازه گیری قیمت سایر محصولات بر اساس آن ها می توان اقدام کرد.
کاستیهای نظریه مبادله مبادلات پولی
کتاب درسی کالج با مسلط طولانی مدت توسط پل ساموئلسون منطق نظریه مبادله مبادله ای را که به نسل ها از دانشجویان اقتصاد آموزش داده شده است، خلاصه می کند:
بدیهی است که مبادله مبادله ای ناخوشایند است، اما نشان دهنده یک گام بزرگ به جلو از وضعیت خودکفایی است که در آن هر مردی باید در همه کارها پیشتاز باشد و استاد هیچکدام باشد. … اگر بخواهیم تاریخ را بر اساس خطوط فرضی و منطقی بسازیم، طبیعتاً باید از عصر پیروی کنیم مبادله پایاپای در عصر پول کالایی
ساموئلسون با نادیده گرفتن ترتیبات اعتباری و کنار گذاشتن هرگونه اشاره به کاخها یا معابد در آغاز کسب درآمد در خاور نزدیک، سعی میکند با روی آوردن به انسانشناسی شبه، این حدس و گمان را در شواهد ظاهراً تجربی مستقر کند: از نظر تاریخی، تنوع زیادی از کالاها در یک زمان به عنوان وسیله مبادله خدمت کرده اند: … تنباکو، چرم و پوست، خز، روغن زیتون، آبجو یا ارواح، برده ها یا همسران … سنگ های عظیم و مکان های دیدنی و ته سیگار. عصر پول کالایی جای خود را به عصر پول کاغذی می دهد… بالاخره در کنار عصر پول کاغذی، عصر پول بانکی یا همان سپرده های چک بانکی نیز وجود دارد.
کاخهای باستانی نقش عمدهای در واردات نقره و تامین آن برای کل اقتصاد داشتند.
نقره جایگاه خود را مدیون ارزش استفاده تکنولوژیکی آن در تولید نیست، بلکه مدیون نقش آن در تسویه بدهی های قصر، و همچنین اهدای مذهبی یا کارمزد نمونه به معابد است.
تاریخچه بهره و پول
بهره همیشه یک پدیده ذاتی پولی بوده و به طور رسمی تنظیم شده است.
نرخ بهره استاندارد در اقتصاد های کاخی سومر و آشور 20 درصد بوده است.
شواهد نشان میدهند که این نرخ بهره در امپراتوری روم باستان و همچنین یونان نیز کمابیش همین مقدار بوده است.
واژههای باستانی برای علاقه – mash (بز) در سومری و اکدی، و tokos و faenus (گوساله) در یونانی و لاتین در معنای استعاری برای “آنچه متولد میشود یا تولید میشود” استفاده میشود. آنچه که “متولد” شد، بز یا گوساله نبود، بلکه بهره بود.
همانطور که نظریه مبادله پول تجارت را به عنوان منجر به ظهور پول بدون نیاز به رابط عمومی فرض میکند، طرفداران آن یک نظریه بهرهوری پیش پولی فردگرایانه را مطرح کردهاند.
بر اساس این افسانه مبدأ، سود اولیه توسط بدهکاران فردی به طلبکاران ثروتمند «در نوع»، از دانه ها یا حیوانات پرداخت می شد.
این سناریو منشأ بدهیهای بهرهدار را بهعنوان مولد و در نتیجه توجیه اقتصادی – و بدون نقره یا سایر پولهای رسمی نشان میدهد.
منشاء پول
افسانه های منشأ پول که مغایر با سوابق تاریخی هستند نتیجه تضاد بین دو گروه از اقتصاد دانان است که آیا سیستم پولی و اعتباری باید توسط بانک ها کنترل شود یا توسط دولت ها.
آیا اعتبار و بدهی باید توسط قوانینی که به نفع طلبکاران است اداره شود یا باید از رفاه جمعیت بدهکار در کل محافظت شود؟
روشی که نویسندگان اقتصادی به این سؤال پاسخ میدهند، کلید اولویت آنها در رابطه با مبادله کالایی یا نظریههای دولتی در مورد منشأ و ویژگی پول، اعتبار و بهره است.
تحقیقات آشورشناسی و مردمشناسی تأیید میکند که پول و سود پولی توسط افراد با مبادله محصولات و صنایع دستی یا قرض دادن محصولات و حیوانات به یکدیگر ایجاد نشده است.
اقتصادهای باستانی با اعتبار عمل می کردند و پول را به عنوان وسیله ای برای پرداخت بدهی ها، عمدتاً به کاخ ها و معابد بین النهرین ایجاد می کردند.
بهره به عنوان وسیله ای برای تأمین مالی تجارت از راه دور و پیشبرد زمین به کشاورزان یا مدیران آن، که عمدتاً توسط مقامات کاخ اداره می شد، پدیدار شد. شناخت این خاستگاه ملکی پول و بهره در تضاد با انگیزه بانکداران تجاری برای به تصویر کشیدن کنترل خود بر پول و اعتبار به عنوان طبیعی و اولیه است.
از زمانی که قانون روم به نفع طلبکاران نوشته شد، تاریخ برای دفاع از این دیدگاه نوشته شده است که اعتبار خصوصی و «قداست» بدهی های پرداخت شده طبیعی است.
اسطوره شناسی حاصل برای توضیح منشأ پول و بهره نشان دهنده لابی گری روابط عمومی توسط بانکداران و سایر طلبکاران است.
چرا حاکمیت بدنبال انحصار پولی بود؟
اکثر کشورها ارزهای خود را منتشر می کنند.
برای مثال واحد پول رسمی سوئیس فرانک سوئیس و واحد پول ژاپن ین است.
یک استثناء یورو است که توسط اکثر کشورهای عضو اتحادیه اروپا پذیرفته شده است.
180 تعداد ارزهای رسمی به رسمیت شناخته شده توسط سازمان ملل متحد.
برخی از کشورها علاوه بر ارزهای خود، دلار آمریکا را نیز به عنوان ارز قانونی می پذیرند. کاستاریکا، السالوادور و اکوادور همگی دلار آمریکا را می پذیرند.
مدتی پس از تأسیس ضرابخانه ایالات متحده در سال 1792، آمریکایی ها به استفاده از سکه های اسپانیایی ادامه دادند، زیرا آنها سنگین تر بودند و احتمالاً احساس ارزشمندی می کردند.
همچنین ارزهای مارک دار مانند امتیاز خطوط هوایی و کارت اعتباری و دلار دیزنی وجود دارد.
اینها توسط شرکتها صادر میشوند و فقط برای پرداخت هزینه محصولات و خدماتی که به آنها مرتبط هستند استفاده میشوند.
انحصار مالی منبع درآمد قابل اتکایی برای حاکمیت هاست.
فارکس
تجارت ارز نرخ تبدیل، ارزش فعلی هر ارز در ازای ارز دیگری است.
این نرخ در واکنش به رویدادهای اقتصادی و سیاسی دائماً در نوسان است.
این نوسانات بازار معاملات ارز را ایجاد می کند. بازار ارز که این معاملات در آن انجام می شود یکی از بزرگترین بازارهای جهان از نظر حجم است.
همه معاملات در حجم بالا، با حداقل لات استاندارد 100000 است.
اکثر معامله گران ارز حرفه ای هستند که برای خود یا برای مشتریان نهادی از جمله بانک ها و شرکت های بزرگ سرمایه گذاری می کنند.
بازار ارز آدرس فیزیکی ندارد.
تجارت کاملاً الکترونیکی است و 24 ساعت شبانه روز برای پذیرایی از معامله گران در هر منطقه زمانی ادامه دارد.
تبدیل ارز برای بقیه مردم عادی ، بیشتر در کیوسک فرودگاه یا بانک در حین سفر انجام می شود.
حامیان مصرف کننده می گویند که مسافران بهترین ارزش را با مبادله پول نقد در یک بانک یا یک دستگاه خودپرداز درون شبکه به دست می آورند.
گزینه های دیگر ممکن است کارمزد بالاتر و نرخ ارز ضعیف داشته باشند.
بانک و انتشار پول
انتشار پول توسط بانک مرکزی فقط کسر کوچکی از خلق پول است.
بانک ها سهم عمده را در انتشار پول بر عهده دارند.
در آمریکا بانک ها با خرید اوراق قرضه دولتی و تحویل آن به خزانه داری آمریکا هم ارزش اوراق قرضه خود چک هایی با نام باند دریافت میکنند.
بانک ها تا 7 برابر میزان باند مجاز به وام دهی و خلق پول هستند.
ظهور ارزهای دیجیتال در بستر اینترنت
برخی از اقتصاد دانان مانند فردریش فون هایک از پول خصوصی حمایت میکنند.
پول خصوصی از پیش در برخی مناطق وجود داشته است.
با ظهور اینترنت پول های خصوصی مانند دیجی کش، ایگولد بوجود آمدند.
این پول ها وابسته به یک مرکز بودند.
برخی از موسسات مانند ایگولد توسط دولت فدرال آمریکا مسدود شدند.
رمزارز ها
با توسعه اینترنت و پیشرفت علم رمزنگاری و ثبت امن دادها در شبکه های اینترنتی امکان ظهور رمزارزها مهیا شد.
بیت کوین نخستین رمزارز همتا به همتا و بدون نیاز به شخص ثالث برای پرداخت بود که در سال 2009 پا به عرصه نهاد.
در حال حاضر هزاران پول خصوصی به شکل رمزارز در بستر اینترنت و شبکه های اختصاصی تراکنش به نام بلاک چین هر روز مبادله می شوند.