همتا به همتا چیست؟
همتا به همتا ، نوع شبکه کامپیوتری که اغلب برای توزیع فایل های رسانه دیجیتال استفاده می شود.
در یک شبکه همتا به همتا (P2P)، هر کامپیوتر هم به عنوان یک سرور و هم به عنوان یک سرویس گیرنده عمل می کند – تهیه و دریافت فایل ها – با پهنای باند و پردازش بین تمام اعضای شبکه توزیع شده است.
چنین شبکه ای غیرمتمرکز از منابع کارآمدتری نسبت به شبکه های سنتی استفاده می کند و کمتر در برابر شکست سیستمی آسیب پذیر است.
شبکههای P2P توسط وسایل الکترونیکی و خدمات ارتباطی مبتنی بر اینترنت با بلوتوث استفاده میشوند، اما توسعه تا حد زیادی با اشتراکگذاری فایل آنلاین انجام شده است.
تاریخچه
به اشتراک گذاری فایل همتا به همتا ( P2P) در سال 1999 زمانی که دانشجوی آمریکایی شاون فانینگ سرویس اشتراک موسیقی Napster را ایجاد کرد، به عموم مردم معرفی شد.
او از یک سرور شاخص متمرکز استفاده می کرد که کاربران بر اساس عنوان آهنگ یا نام هنرمند آن را جستجو می کردند.
اگر نمایه آهنگ را روی هارد دیسک هر رایانه دیگری که در حال حاضر به شبکه متصل است قرار دهد، کاربر میتواند یک نسخه شخصی را دانلود کند و همزمان فایلهای ارائهشده توسط رایانه خود را در پاسخ به جستجوهای کاربران دیگر ارائه دهد.
این سرویس به سرعت به مرکزی برای توزیع غیرمجاز موسیقی دارای حق چاپ در مقیاس بزرگ تبدیل شد و در سال 2001 در نتیجه شکایت اعضای صنعت ضبط آمریکا تعطیل شد.
همتا به همتا (رمزارز ) چیست؟
همتا به همتا به تبادل یا به اشتراک گذاری اطلاعات، داده ها یا دارایی ها بین طرفین بدون دخالت یک مقام مرکزی اشاره دارد.
همتا به همتا (P2P) شامل تعاملات غیرمتمرکز بین افراد و گروه ها می شود.
این رویکرد در رایانه و شبکه (اشتراک گذاری فایل همتا به همتا) و همچنین در تجارت ارزهای مجازی استفاده شده است.
مفاهیم کلیدی
همتا به همتا به مبادله مستقیم برخی از دارایی ها، مانند یک ارز دیجیتال، بین طرف های فردی بدون دخالت یک مقام مرکزی اشاره دارد.
مبادله ارز کاملاً همتا به همتا، هدف اصلی ایجاد بیت کوین، پرکاربردترین ارز دیجیتال بود.
صرافی های ارز دیجیتال همتا به همتا می توانند حریم خصوصی بیشتری نسبت به تراکنش های آنلاین سنتی ارائه دهند.
درک همتا به همتا (ارز مجازی)
در یک شبکه دیجیتال همتا به همتا، هر کاربر (در تئوری) مالک و مشارکت کننده مشابه شبکه است.
این نوع شبکه تقریباً برای هر نوع اطلاعات یا اشتراک فایل قابل استفاده است.
P2P به مبادله رمزارزها ، به ویژه بیت کوین، اشاره دارد که با هدف فعال کردن تراکنش های P2P ناشناس که نیازی به پردازش توسط یک موسسه مالی ندارند، ایجاد شده است.
این امر مستلزم استفاده از رمزگذاری و ایجاد فناوری بلاک چین بود تا دو طرف بتوانند با خیال راحت تراکنش را بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد انجام دهند.
بلاک چین می تواند آنچه را که طرفداران P2P به عنوان یک مزیت امنیتی قابل توجه می دانند، ارائه دهد.
با تراکنشهای ثبتشده در هر شبکه همتا، بازنویسی یا جعل دفتر کل در یک صرافی ارز دیجیتال بسیار دشوار است – حتی از نظر محاسباتی غیرعملی.
تبادلات همتا به همتا در مقابل صرافی های متمرکز
تراکنشهای ارز دیجیتال واقعاً همتا به همتا معمولاً نیازی به ارائه هویت از طرفهای درگیر ندارند، بنابراین از حریم خصوصی همه محافظت میشود.
اکثر صرافیهای P2P امکان خرید ارزهای دیجیتال را با پول نقد یا سایر اشکال مبادلهای که از حفظ حریم خصوصی پشتیبانی میکنند، میدهند.
با این حال، همه صرافیهای ارزهای دیجیتال واقعاً همتا به همتا نیستند. بسیاری از آنها صرافی های متمرکز هستند که تابع مقررات کشورهایی هستند که شرکت کنندگان در آن زندگی می کنند.
این بدان معناست که دولتها گاهی اوقات از صرافیها میخواهند اطلاعات مربوط به هویت و تراکنشهای کاربران را جمعآوری کنند و در نتیجه حریم خصوصی مورد نظر بیتکوین را از بین ببرند.
در حالی که طرفداران حریم خصوصی ممکن است درک کنند که چگونه مبادلات ارزی همتا به همتا به افراد اجازه انجام تجارت بدون دخالت دولت را میدهد، فقدان شفافیت در ارزهای مجازی ممکن است به افراد و گروههایی که در فعالیتهای غیرقانونی فعالیت میکنند اجازه دهد بدون شناسایی یا نظارت، پولشویی کنند.
رشد تراکنش های ارز دیجیتال P2P
با افزایش پذیرش و پذیرش ارزهای دیجیتال، افراد بیشتری از سهولت نسبی صرافیهای متمرکز مانند کوینبیس و بایننس دور شده و به سمت صرافیهای صرفا همتا به همتا ، که به صرافیهای غیرمتمرکز (DEX) نیز معروف هستند، روی میآورند.